Zofia i Franciszek Ferdynand

– A to zabili nam Ferdynanda – rzekła posługaczka do pana Szwejka (…)– Którego Ferdynanda, pani Müllerowo – zapytał Szwejk nie przestając masować kolan. – Ja znam dwóch Ferdynandów: jeden jest posługaczem u drogisty Pruszy i przez pomyłkę wypił tam razu pewnego jakieś smarowanie na porost włosów, a potem znam jeszcze Ferdynanda Kokoszkę, tego, co zbiera psie gówienka. Obu nie ma co żałować.– Ależ, proszę pana, pana arcyksięcia Ferdynanda, tego z Konopisztu, tego tłustego, pobożnego.

Diane Pernet pochodzi z Nowego Jorku, gdzie pod koniec lat 70. zaczynała karierą jako projektantka mody, obecnie mieszka i pracuje w Paryżu. Jest prekursorką dokumentowania mody i twórczynią uznanego festiwalu filmów o modzie A Shaded View on Fashion Film (ASVOFF). Jako ciekawostka przytoczę fragment wywiadu z nią.

Czarne przeciwsłoneczne okulary to również mocny akcent w twoim wizerunku, chowasz się przed światem?

Nie, nie ukrywam się, ale lubię zachować trochę dystansu. Również w świecie mody jestem osobą, która jest w jego centrum, a jednocześnie jest outsiderem. Krajobraz świata mody jest mi doskonale znany, ale nie chcę być częścią jego brudów. Lubię mieć dystans. Takie równoczesne bycie w środku i na zewnątrz i zachowanie w tym siebie nie jest łatwe, ale już od dawna mi się udaje.

Co uważasz o blogach i blogerach modowych. W tej chwili w Polsce jest o nich bardzo głośno, ale czy taki trend się utrzyma. Jaka jest przyszłość modowej blogosfery?

Najlepsze z najlepszych blogów odniosą sukces i wybiją się na sam szczyt, a inne – po tym jak blogerzy na nich zarobią – znikną. Wiesz o tym, że niektórzy blogerzy modowi np. Bryanboy dostają 45 tys euro za sam fakt, że pójdą w Singapurze na zakupy, płacą mu za samą obecność. Nigdy nie byłam w stanie tego zrozumieć. Prowadziłam swojego bloga po to, żeby mieć platformę komunikacji z ludźmi, a nie żeby na nim zarabiać. Nie przyszło mi to do głowy, a wcale nie jestem przeciwko zarabianiu pieniędzy. Ale w prowadzeniu bloga w ogóle nie było finansowej motywacji.

Zastanawia mnie nazwa wydarzenia: "FashionPhilosophy". Jaką niby filozofię chcą przekazać? Doczytałam na oficjalnej stronie: "Za cel stawiamy sobie stworzenie platformy, gdzie obok najwyższego poziomu odczuć estetycznych znajdzie się miejsce na wymianę doświadczeń i wiedzy na temat mechanizmów branży modowej. Kreujemy ideę spotkania środowiskowego na styku sztuki i biznesu."


Myślałam, że będzie więcej przedstawicieli z innych krajów, bo jak się dowiedziałam w samej Łodzi mieszka wielu obcokrajowców. Sama przestrzeń wystawowa była mała. Może nie powinnam porównywać tego z międzynarodowymi targami turystycznymi ITB w Berlinie. Jak na Polskie warunki uważam, że organizacja i oprawa pokazów były dobre.
Nie przepadam za przebywaniem w tłumach i czekanie na wpuszczenie na kolejne pokazy było dla mnie niemiłe. Pokaz trwał od 8 do 15 minut i ledwo zdążyłam się rozsiąść na fotelu, to trzeba było wychodzić.