Modowa kolekcja V&A - zwiedzanie wystawy Fashion In Focus | historia mody

9.2.21


W styczniu zeszłego roku miałam przyjemność uczestniczyć w zorganizowanym zwiedzaniu modowej kolekcji muzeum Wiktorii i Alberta. Wspomnień czar! Zapraszam na moją relację z wyprawy :)

Zawsze stałym punktem mojego zwiedzania w Londynie jest muzeum Wiktorii i Alberta. W 2019 roku odbyła się tam słynna wystawa czasowa „Christian Dior: Designer of Dreams” (moja relacja tutaj), która całkowicie skradła moje serce i na długo pozostanie mi w pamięci. Odwiedziło ją ponad pół miliona fanów mody z całego świata. Ekspozycja kreacji francuskiego projektanta stała się najliczniej odwiedzaną wystawą w historii V&A, pobijając nawet rekord ustanowiony przez wystawę „Alexander McQueen: Savage Beauty”. 


Jednakże w ekspozycjach stałych w V&A również znajduje się wiele cennych obiektów modowych z rozmaitych zakątków świata. Znajdziemy tam szereg idealnie zachowanych sukni i akcesoriów. Ogólnie stała kolekcja mieści się aż na siedmiu ogromnych piętrach i liczy ponad 4,5 mln eksponatów - obejmuje przedmioty powstałe na przestrzeni 5000 lat, pochodzące z Europy, Ameryki Północnej, Azji i Afryki Północnej. Są to rzeźby, obrazy, rysunki, fotografie, książki, ceramika, meble, tkaniny, stroje, wyroby ze szkła i metalu, biżuteria itd.

Podczas jednej wizyty nie sposób zobaczyć to wszystko. Oprócz rozlokowanych w różnych częściach budynku przykładów strojów z wielu epok, w muzeum znajduje się wielka, okrągła sala  (Fashion Room 40) całkowicie poświęcona modzie. 


Moje zwiedzanie podzielone na kilka wizyt i to przez parę lat było nieco chaotyczne - starałam się zobaczyć jak najwięcej w moim ograniczonym czasie - zawsze byłam aż do zamknięcia muzeum. W końcu zwiedziłam wszystko. Teraz mogłam spokojniej zaplanować moją wizytę w V&A i wybrałam się na zwiedzanie tematyczne z przewodnikiem. 

V&A organizuje kilka rodzajów bardzo ciekawych, darmowych wycieczek dla chętnych np. Designing the V&A Tour, Medieval and Renaissance Tour, Britain 1500-1900 Tour, African Heritage Tours in Europe 1600-1815, Theatre and Performance Tour. Mnie najbardziej zainteresowało zwiedzanie pt. Fashion In Focus

Ta około godzinna wycieczka z przewodnikiem odbywa się w każdy czwartek o godzinie 16.00. Wystarczy przyjść na wyznaczone miejsce spotkania -  przy wejściu do Cromwell Road. Każda wycieczka jest inna. Osoby oprowadzające zmieniają się i wedle swojego uznania przedstawiają własny wybór z odzieży, akcesoriów, tkanin i innych przedmiotów w galerii mody i poza nią. 

 
 Kapelusz i gorset z XVIII wieku

Moja grupa liczyła kilkanaście osób, głównie w starszym wieku. Trafiłam na świetną panią przewodnik. Opowiedziała nam bardzo szczegółowo o przykładach High Fashion z różnych części świata, noszonych przez kobiety w XIX wieku. Cechami łączącymi wszystkie te pochodzące z zupełnie odmiennych kultur ubrań, o kompletnie innych fasonach, było użycie jedwabiu i złotej nici - to oznaka statusu i luksusu na każdym kontynencie. 

Z Azji omawiane było misternie haftowane kimono ze sceną mitologiczną, którą objaśniła nam pani przewodnik. Następnie pokazała obraz przedstawiający kobietę w stroju ślubnym z Indii. Postać kobiety była obwieszona złotą biżuterią, ale na stopach miała srebrne bransolety - w Indiach złoto jest święte, a stopy są brudne, więc nie można go tam zakładać. Zwiedzanie zakończyliśmy na przykładach mody Haute Couture od współczesnych projektantów. 


Słuchając przewodniczki, zdałam sobie sprawę, że dotąd skupiałam się głównie na historii mody europejskiej, a moda to tak szeroki temat! Potrzeba ogromnej wiedzy z różnych dziedzin - antropologii, kulturoznawstwa, historii, socjologii itd., aby móc w pełni odbierać i rozumieć przekaz oraz symbole użyte w strojach z różnych zakątków świata, a także osadzić te stroje w kontekście np. politycznym, kulturowym itd. Pani przewodnik miała niesamowitą orientację w historii mody z każdego kontynentu, pokazywała dodatkowe zdjęcia na tablecie, przyniosła nawet ze sobą kawałek materiału, aby pokazać jak wyglądał charakterystyczny kolor Schiaparelli - shocking pink. Zwiedzanie było szalenie ciekawe. Oby więcej przewodników tak solidnie przygotowywało się do oprowadzania. 

Moda empirowa 

Po rewolucji francuskiej nikt nie chciał wyglądać na członka francuskiej arystokracji. Porzucono przepych, falbanki i koronki. Stroje w stylu empire czerpały wiele z antyku i były znacznie skromniejsze niż we wcześniejszej epoce. Kobiety chciały jakby oczyścić się i prezentować niewinnie  stąd biel. Moda damska podkreślała kobiecość i wdzięk. Długie suknie z dekoltem i pasem pod biustem szyto wykorzystując delikatne tkaniny np. muślin i gazę, które były półprzeźroczyste. Podobno suknie ukazywały kobiece sylwetki w całej okazałości, jeśli nie założono wielu warstw na siebie. 

 
 Suknia dzienna z lat około 1836-1840 (po lewej)


Klasy średnie na ogół nie nosiły przedmiotów o wysokiej wartości, takich jak te powyżej. Jednak podobny styl rozprzestrzenił się szerzej niż tylko w niewielkiej grupie społecznej, dla której zostały stworzone - podobnie jak obecnie niektóre zaadaptowane trendy wybiegowe można znaleźć w sklepach. Klasy średnie mogły sobie pozwolić na kopiowanie mody przez lokalnych krawców. Biedni polegali na ogromnym handlu odzieżą używaną w tym okresie, spędzając godziny reperując stare ubrania dla siebie i swoich rodzin, aby dopasować je lub uczynić modnymi. 

Suknia z lat 1889-1892

Tę suknię nosiła jedna z sióstr Rogers, Cara lub Anne, córek bogatego amerykańskiego przemysłowca. Cara Rogers została później Lady Fairhaven - była „Dolarową Księżniczką”, jedną z kilku bogatych dziedziczek, które przybyły do Wielkiej Brytanii pod koniec XIX wieku i wyszły za mąż za brytyjską arystokrację, przynosząc tak potrzebny kapitał finansowy.

Lady Fairhaven zachowała kilka spektakularnych strojów kupionych w Paryżu i Nowym Jorku dla swojej siostry i siebie w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX wieku. Ta ocalała odzież daje nam wgląd w gust sióstr i asortyment krawców. Wielu z tych krawców naśladowało dzieła z House of Worth, gdzie szyto najbardziej luksusowe suknie wykonane z francuskich jedwabi w połączeniu z pomysłowymi detalami haftu, koronki i szyfonu. Kontrastowe tkaniny w kolorze czarnym i kości słoniowej tworzą dramatyczny efekt, który łagodzi delikatność koronki i rzędy wąskich wstążek otoczonych szyfonem.

 
Letni gorset wstążkowy z 1895 roku

"Gorset wstążeczkowy" wykonany z pasków kremowej, jedwabnej, satynowej tasiemki wyprodukowany w Anglii, ok. 1895 roku. Górna krawędź gorsetu znajduje się pod biustem, umożliwiając większą swobodę ruchów niż w overbustach. Gorset posiada metalowe oczka i stalowy busk. Fiszbiny po bokach zwężają talię, a te z tyłu wzmacniają wyprostowaną postawę. Zastosowano tutaj fiszbiny naturalne, pochodzące z wieloryba (baleen) - płyty rogowe zwisające z podniebienia w jamie gębowej wieloryba (zwykle z każdej strony, w liczbie od 150 do 300). 

Na lato polecano dla szczupłych pań gorsety wstążeczkowe, które były bardziej przewiewne. Nosiła go kobieta z rodziny kupieckiej mieszkającej w Brazylii: Fanny Harvey Fleetwood Raper z domu Duder (1879-1957). Obecnie można zamówić gorsety tego typu u zdolnej, poleskiej gorseciarki Urszuli - Emerald Queen art.

Wymiary gorsetu: obwód 48 cm talia - mierzona od wewnątrz odzieży, 60 cm biodra, 54 cm pod biustem. Wysokość: 28 cm z przodu, 19 cm z tyłu. Myślę, że ten model idealnie by na mnie pasował :)

 

 
Płaszcz wieczorowy Elsa Schiaparelli, Londyn, 1937



 


Suknia wieczorowa, zaprojektowana przez Pierre'a Balmaina w 1956 roku. Perłowo-biały satynowy materiał przetykany jest srebrnymi, metalicznymi nitkami, utkany we wzór małych ostów i starannie, ręcznie malowany w pastelowych odcieniach. Suknię nosiła austriacka gwiazda filmowa Lilli Palmer w filmie ,,Teufel im Seide" z 1956 roku.


 
 Jacques Fath, miniatura sukni z końca lat 40. XX wieku

Jest to reprodukcja couture w skali 1/4 popołudniowej sukienki Jacquesa Fatha z końca lat 40. Fath zaprojektował swoje ubrania tak, aby podkreślały kobiecą sylwetkę. Tutaj ciasno plisowana żółta jedwabna tkanina przylega do bioder, rozszerza się na dole i podkreśla biust.

Te przeskalowane kopie tworzono z tych samych tkanin i wykonywano tak samo doskonale, co ich pełnowymiarowe odpowiedniki. Hurtownicy kupowali prawa autorskie do modeli sukienek, aby móc sprzedawać gotowe do noszenia kopie. Uważa się, że te miniaturowe modele były sprzedawane wraz z wykrojami, aby pokazać, jak wygląda sukienka po wykonaniu.



Wieczorowa suknia Couture, Valentino, jesień /zima 2013/14


Kreacje współczesne Galiano i McQueen

Zdaniem oprowadzającej mnie przewodniczki najlepszym projektantem z Wielkiej Brytanii jest John Galliano. 

Obecnie muzeum jest tymczasowo zamknięte, ale gdy sytuacja pozwoli i jeżeli będziecie mieć okazję odwiedzić V&A, wybierzcie się na oprowadzanie z przewodnikiem ;)



Dołącz do grupy Diorella atelier💃🏻 gdzie sprzedaję perełki z mojej szafy. 

Jeżeli uwielbiasz eleganckie sukienki w stylu vintage glamour to miejsce dla Ciebie! 

Tutaj znajdziesz ponadczasowe kreacje podkreślające kobiece piękno🍸💄

You Might Also Like

4 komentarze » • • •

  1. Chciałabym tam kiedyś pojechać. Marzenia należy spełniać.
    A czy są tam też suknie na krynolinach?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Życzę realizacji planu :) Można dostać tanie bilety samolotowe przy wcześniejszej rezerwacji lotu. Czekam kiedy pandemia odpuści i też chce się wybrać.

      Tak, są tam również suknie z krynolinami :) podejrzewam, że też będziesz chciała spędzić tam cały dzień :)

      Usuń
  2. Piękna relacja! Zazdroszczę możliwości zobaczenia tych wszystkich cudów na żywo! <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo za komentarz i cieszę się, że post Ci się spodobał :)
      Serdecznie pozdrawiam ;*

      Usuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

DOŁĄCZ DO GRUPY DIORELLA ATELIER

Like me on Facebook

Subscribe